Op 17 februari 2017 ben ik met een gezelschap van school naar de opera Prins Igor geweest in de Nationale Opera in Amsterdam, met een bijpassende rondleiding door het theater. Deze welbekende Russische opera van Alexander Borodin was een coproductie met de New Yorkse Metropolitan opera en was volgens meerdere recensies een groot succes. De opera is geproduceerd onder de jonge regisseur Tcherniakov en speelde voor drie weken in de National Opera te Amsterdam.
De opera gaat over de machtige Russische vorst Igor die een strijd aangaat met de Polowetsers, een stam aan de rand van Rusland. Igor raakt zelf gewond tijdens de strijd, terwijl zijn gehele leger al is afgeslacht, ligt hij dood noch levend op het slagveld. Hier verdwaald hij in zijn onderbewustzijn en raakt hij in gedachte naar zijn verlangen in een groot veld vol klaprozen (zie achtergrond), dit is de wereldwijd befaamde Polowetsers dans. Hij wordt gevangen genomen door de Polowetsers waar hij onderdompelt in drankfeesten en onder het genot van vele vrouwen verloopt de tijd. Uiteindelijk keert hij terug naar zijn stad waar zijn vrouw, moeder en kinderen ondertussen geteisterd worden door overgebleven mannen die een staat pleeg hebben gedaan, omdat ze dachten dat Igor niet meer zou terugkeren. Hij komt terug in zijn verwoeste paleis weer terug bij zijn volk en jaagt de staatsplegers weg.
De hoofdrollen waren verdeeld over ongeveer tien spelers en de rest van de bijrollen werd gespeeld door het koor. Daarnaast speelde het verhaal zich gedeeltelijk op het toneel af, zowel de werkelijkheid als Igors gedachten. De wissel tussen werkelijkheid en onwerkelijkheid werd ondersteund door een scherm op de achtergrond die ingezoomde beelden afspeelde van Igors verwarde hoofd.
Naar mijn mening is het uitje enorm geslaagd, zowel de opera als de rondleiding. De opera was een uiterst indrukwekkende en spectaculaire ervaring, wat op het eerste oog niet wordt geassocieerd met opera.
Ik had van te voren verwacht dat het op zich wel een leuke ervaring zou zijn, maar nam aan dat het uiteindelijk wel zou vervelen. In tegendeel. Het verhaal bleef boeiend gedurende de voorstelling, mede dankzij de prachtige zang van de spelers en het koor. Daarnaast door de mooie ondersteunende dansen, ik begrijp nu waarom er met zoveel lof wordt gesproken over de Polowetsers dans.
De voorstelling was alles behalve saai en naar mijn mening heeft Tcherniakov een prachtige prestatie geleverd. Ik zal volgend jaar zeker weer gaan. In het geheel een onmisbare ervaring.